Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Στα δημαρχεία η Ελλάδα αναστενάζει


Πώς αντιμετωπίζεται η φτώχεια χωρίς χρήματα; Με το ερώτημα αυτό βρίσκονται αντιμέτωποι ολοένα και περισσότεροι δήμοι, που βλέπουν να αυξάνεται μέρα με τη μέρα ο αριθμός των ανθρώπων που αδυνατούν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.

Και δεν είναι μόνον οι λογαριασμοί ηλεκτρικού, νερού και τηλεφώνου. Η επιδείνωση της κοινωνικής κρίσης αντανακλάται πλέον καθημερινά στα δημαρχεία, όπου τα αιτήματα επισιτιστικής βοήθειας από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, σε ορισμένες περιοχές κυρίως στην Αττική, έχουν διπλασιαστεί.
Η έκρηξη της φτώχειας αποτυπώνεται στα στοιχεία των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων αλλά και των μεγάλων δήμων της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Στην Αθήνα καθημερινά δίνονται 1.200 γεύματα με τη συνεργασία της Εκκλησίας και μοιράζονται άλλα 1.000 πακέτα. Περισσότερες από 200 οικογένειες καλύπτουν τις καθημερινές τους ανάγκες σε τρόφιμα από το κοινωνικό παντοπωλείο και άλλες τόσες δέχονται πακέτα με είδη πρώτης ανάγκης σε εβδομαδιαία βάση. Εκατοντάδες είναι και οι άνθρωποι που απευθύνονται περιστασιακά στις κοινωνικές υπηρεσίες, για να πάρουν μερικά πακέτα μακαρόνια και γάλα εβαπορέ.
Ο υπεύθυνος του κέντρου υποδοχής αστέγων της Αθήνας Γ. Αποστολόπουλος επισημαίνει ότι αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των ανθρώπων που βρίσκουν κατάλυμα στις πλατείες, όπως και αυτών που απευθύνονται για τρόφιμα στις κοινωνικές δομές. «Υπάρχουν άνθρωποι που διανύουν χιλιόμετρα, από την Κηφισιά και τη Βούλα, το Φάληρο και τη Γλυφάδα, για να πάρουν το φαγητό της ημέρας». Τα Σαββατοκύριακα ο δήμος στέλνει τρόφιμα στις Φυλακές Κορυδαλλού και παίρνει φαγητό για τους ανθρώπους που είναι στα συσσίτια. Σε αντάλλαγμα προσφέρει ρούχα που συγκεντρώνονται στο κέντρο αλληλεγγύης του Δήμου, στην οδό Πειραιώς.
Μπορεί ο δήμος να σηκώσει το βάρος της φτώχειας; Τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού προς τους ΟΤΑ έχουν μειωθεί δραστικά (30%) και θα μειωθούν περαιτέρω το 2012. Και από την άλλη, όπως επισημαίνει ο δήμαρχος Γ. Καμίνης, μειώνονται τα ίδια έσοδα του δήμου λόγω της ύφεσης. Μέσα στην ασφυκτική στενότητα «εμείς έπρεπε να φροντίσουμε να φτιάξουμε ένα κοινωνικό "μαξιλάρι", τόσο στο επίπεδο στήριξης της οικογένειας με τους βρεφονηπιακούς σταθμούς κ.λπ. όσο και στο επίπεδο των σκληρά δοκιμαζόμενων συμπολιτών μας με προγράμματα συσσιτίων και ευρύτερης στήριξης απόρων και αστέγων».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.